| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
más... | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
| significado | |
| Presente | |
| confugĕre | refugiarse |
| Conjugación de: confugio, confugis, confugi, , confugiturŭm, confugĕre conjugación: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = rifugiarsi, intr., (eng) = flee to, have recourse to,   (esp) = refugiarse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego confugio tu confugis ille confugit nos confugīmus vos confugītis illi confugiunt | Yo me refugío Tu te refugías El/Ella/Eso se refugía Nosotros nos refugiamos Vosotros os refugiáis Ellos/Ellas/Esos se refugían |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego confugiēbam tu confugiēbas ille confugiēbat nos confugiebāmus vos confugiebātis illi confugiēbant | Yo me refugiaba Tu te refugiabas El/Ella/Eso se refugiaba Nosotros nos refugiabamos Vosotros os refugiabais Ellos/Ellas/Esos se refugiaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | Yo me refugié Tu te refugiaste El/Ella/Eso se refugió Nosotros nos refugiamos Vosotros os refugiasteis Ellos/Ellas/Esos se refugiaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | Yo me he refugiado Tu te has refugiado El/Ella/Eso se ha refugiado Nosotros nos hemos refugiado Vosotros os habéis refugiado Ellos/Ellas/Esos se han refugiado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego confugĕram tu confugĕras ille confugĕrat nos confugerāmus vos confugerātis illi confugĕrant | Yo me había refugiado Tu te habías refugiado El/Ella/Eso se había refugiado Nosotros nos habíamos refugiado Vosotros os habíais refugiado Ellos/Ellas/Esos se habían refugiado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego confugi tu confugisti ille confugit nos confugĭmus vos confugistis illi confugērunt, confugere... | Yo me hube refugiado Tu te hubiste refugiado El/Ella/Eso se hubo refugiado Nosotros nos hubimos refugiado Vosotros os hubisteis refugiado Ellos/Ellas/Esos se hubieron refugiado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego confugĕram tu confugĕras ille confugĕrat nos confugerāmus vos confugerātis illi confugĕrant | Yo me había refugiado Tu te habías refugiado El/Ella/Eso se había refugiado Nosotros nos habíamos refugiado Vosotros os habíais refugiado Ellos/Ellas/Esos se habían refugiado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego confugiam tu confugies ille confugiet nos confugiēmus vos confugiētis illi confugient | Yo me refugiaré Tu te refugiaras El/Ella/Eso se refugiará Nosotros nos refugiaremos Vosotros os refugiareis Ellos/Ellas/Esos se refugiarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego confugĕro tu confugĕris ille confugĕrit nos confugerĭmus vos confugerĭtis illi confugĕrint | Yo me habré refugiado Tu te habrás refugiado El/Ella/Eso se habrá refugiado Nosotros nos habremos refugiado Vosotros os habréis refugiado Ellos/Ellas/Esos se habrán refugiado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego confugiam tu confugias ille confugiat nos confugiāmus vos confugiātis illi confugiant | Yo me refugíe Tu te refugíes El/Ella/Eso se refugíe Nosotros nos refugiemos Vosotros os refugiéis Ellos/Ellas/Esos se refugíen |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego confugĕrem tu confugĕres ille confugĕret nos confugerēmus vos confugerētis illi confugĕrent | Yo me refugiara Tu te refugiaras El/Ella/Eso se refugiara Nosotros nos refugiáramos Vosotros os refugiarais Ellos/Ellas/Esos se refugiaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego confugĕrim tu confugĕris ille confugĕrit nos confugerĭmus vos confugerĭtis illi confug;ĕrint | Yo me haya refugiado Tu te hayas refugiado El/Ella/Eso se haya refugiado Nosotros nos hayamos refugiado Vosotros os hayáis refugiado Ellos/Ellas/Esos se hayan refugiado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego confugissem tu confugisses ille confugisset nos confugissēmus vos confugissētis illi confugissent | Yo me hubiera refugiado Tu te hubieras refugiado El/Ella/Eso se hubiera refugiado Nosotros nos hubiéramos refugiado Vosotros os hubierais refugiado Ellos/Ellas/Esos se hubieran refugiado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego confugĕrem tu confugĕres ille confugĕret nos confugerēmus vos confugerētis illi confugĕrent | Yo me refugiaría Tu te refugiarías El/Ella/Eso se refugiaría Nosotros nos refugiaríamos Vosotros os refugiaríais Ellos/Ellas/Esos se refugiarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego confugissem tu confugisses ille confugisset nos confugissēmus vos confugissētis illi confugissent | Yo me habría refugiado Tu te habrías refugiado El/Ella/Eso se habría refugiado Nosotros nos habríamos refugiado Vosotros os habríais refugiado Ellos/Ellas/Esos se habrían refugiado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| confuge confugite Futuro confugito confugito confugitote confugiunto | refugia refugiad ve a refugiar vaya a refugiar id a refugiar vayan a refugiar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| confugĕre | refugiarse |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| confugisse | haberse refugiado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| , confugitururum esse, , confugitururam esse, , confugitururum esse, , confugitururos esse, , confugitururas esse, , confugiturura esse | ir a refugiar |
| GERUNDIO | |
| confugiendi, confugiendo, confugiendum, confugiendo... | de refugiar a refugiar para refugiar por refugiar |
| SUPINO | |
| , confugiturŭm | refugiar |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que se refugía |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugientem Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientes confugientium confugientibus confugientes confugientes confugientibus |
| Feminina | |
| Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugientem Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientes confugientium confugientibus confugientes confugientes confugientibus |
| Neutro | |
| Nom.confugiens Gen.confugientis Dat.confugienti Acc.confugiens Voc.confugiens Abl.confugiente, confugienti... | confugientia confugientium confugientibus confugientia confugientia confugientibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de refugiar |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom., confugitururus Gen., confugitururi Dat., confugitururo Acc., confugitururum Voc., confugiturure Abl., confugitururo | , confugitururi , confugitururorum , confugitururis , confugitururos , confugitururi , confugitururis |
| Feminina | |
| Nom., confugiturura Gen., confugitururae Dat., confugitururae Acc., confugitururam Voc., confugiturura Abl., confugiturura | , confugitururae , confugitururarum , confugitururis , confugitururas , confugitururae , confugitururis |
| Neutro | |
| Nom., confugitururum Gen., confugitururi Dat., confugitururo Acc., confugitururum Voc., confugitururum Abl., confugitururo | , confugiturura , confugitururorum , confugitururis , confugiturura , confugiturura , confugitururis |
| Conjugación de: confugitur, confugiebatur, , - , conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = rifugiarsi, intr., (eng) = flee to, have recourse to,   (esp) = refugiarse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| confugitur | se refugía |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| confugiebatur | se refugiaba |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| confugietur | se refugiará |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| confugiatur | se refugíe |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| confugeretur | se refugiara |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| confugeretur | se refugiaría |